Қаракесек - Жоқ адамдайсың

QARAKESEK - Жоқ адамдайсың

Жоқ адамдайсың, бар болсаң да,
Орала алмайсың, қалай қылсаң да.
Жоқ адамдайсың, бар болсаң да,
Орала алмайсың, қалай қылсаң да.

Қалай хал-жайың, бәрі жақсы ма, айым,
Кетті ме жаныңды жегідей жейтін баяғы қара уайым?
Ал менің хал-жайым,
Шүкір етемін аспанға қол жайып.
Алаңдама, менде бәрі баяғыдай қарапайым.

Келе жатырмын тура жолға бағыт алып,
Уайымдама, жап-жарық жақтамын.
Қайтадан жанды сөнген шырақтарым,
Жауабын табудамын сұрақтардың.
Санамды ауыртпа менің, жақсы ма,
Ауырлық қылма менің басыма.
Не қыласың сөйлей беріп,
Бәрібір бола алмайсың мүлде қасымда...

Жоқ адамдайсың, бар болсаң да,
Орала алмайсың, қалай қылсаң да.
Жоқ адамдайсың, бар болсаң да,
Орала алмайсың, қалай қылсаң да.

Түн батса болды, төмен тартылып,
ЗБ шығып кетті, рас айтам, біртүрлі таңдар атылып.
Таң атса болды, басты қатырып,
ЗБ шығып кетті, рас, естіп отсың ба, ескі жақыным?
Жалпы не білесің мен туралы, шыныңды айтшы,
Өтірік оттамашы тұтқаның артында, кері қайтшы.
Танымайсың мені, жүрегімді толықтай танымадың,
Кеттің лағып алтын сақинаны тағып алып.
Басқа не дейін, әйтеуір бақыттан айналсын басың,
Бақыттан басың айналып, артыңды аймалатарсың.
Не дейін, екі қабат бол, көбейсін бесіктерің,
Бақыт қасыңда жүр, ұста, кешікпе.
Менің де уақытым ұшырап жатыр өзгеріске,
Мақсатымның жолында ұйқысыз көзім іскен.
Жетемін деп келем, тек Тәңірім қолдасын,
Қалғаны өз қолымда, әйтеуір жерде қалмаспын.

Жоқ адамдайсың, бар болсаң да,
Орала алмайсың, қалай қылсаң да.
Жоқ адамдайсың, бар болсаң да…